به آهنی که به وسیله روی پوشش داده می شود ورق گالوانیزه می گویند . ویژگی این ورق آن است که حتی اگر پوشش آن شکستگی شده و یا از بین برود، دچار زنگ زدگی نخواهد شد و از این امر محفوظ است.

 ورق گالوانیزه را از ورق های سرد (روغنی) تولید می کنند که ورق ها در طول فرآیند نسبتاً طولانی در تمام سطح ورق مقدار چندین میکرون فلز روی را در سطح ورق می نشانند تا ورق در برابر زنگ زدگی مقاومت نماید و هر چقدر مقدار فلز روی (zn)  که روی آن را می پوشاند بیشتر باشد در اصطلاح می گویند که ورق دارای کتینگ بالاتر است ورق های چینی غالباً دارای کتینگ ۱۰۰ الی ۱۲۰ و ورق های کره ای ژاپنی و هندی و غیره تا کتینگ ۱۸۰ موجود هستند .

ماهیت آهن در آهن گالوانیزه این گونه است که بین آهن و روی پیلی الکتروشیمیایی تشکیل می‌شود که در آن روی به جای آهن به عنوان آند و آهن به جای روی به عنوان کاتد مورد استفاده قرار می گیرند. روی در آند اکسیده می گردد به این خاطر که فلزی پست‌تر یا به قولی فعالتر از آهن می باشد و دارای پتانسیل احیاء کمتری نسبت به آهن می باشد و از پتانسیل اکسید بیشتری نسبت به آن برخوردار است . 

اما بر عکس این حالت در حلبی هایی که از آن ، قوطی می‌سازند، اتفاق می افتد. در حلبی آهن را با قلع پوشش می دهند و عمل معکوس آهن گالوانیزه انجام می‌گیرد. به این دلیل که آهن فلزی فعالتر از قلع است وقلع پتانسیل احیاء بیشتری نسبت به آهن دارد و در حلبی نقش کاتد را ایفا می کند و آهن نیزنقش آند را بر عهده دارد . شایان ذکر می باشد در صورتی که پوشش قلع شکسته شود ، آهن در زیر این پوشش دچار خوردگی می شود. 

عمل خوردگی یا زنگ زدگی آهن تنها در حضور اکسیژن و آب انجام می پذیرد. در یک قسمت بر سطح جسم آهنی، اکسایش آهن انجام می‌شود و آند را تشکیل می‌دهد و درقسمت دیگر سطح آن جسم که اکسیژن وآب موجود است، کاهش صورت گرفته و کاتد را به وجود می آورد و بنابراین این عمل، یک سلول ولتایی یا پیل ولتایی یا الکتروشیمیایی بسیار کوچک را به وجود می آورد. الکترونهای که در ناحیه آندی بوجود می آیند در میان آهن بطرف ناحیه کاتدی حرکت می نمایند و عمل زنگ زدگی رخ می دهد.